аннан

1. исх. п. от ул

1) от него́ (неё) (узнать, уехать, быть далеко, ждать ответа)

аннан (авырудан) саклану өчен — что́бы убере́чься от неё (боле́зни)

күп күрдек без аннан — мно́го натерпе́лись мы от него́

2) от э́того

аннан гына әллә ни зарар булмас — от э́того большо́го вреда́ не бу́дет

аннан күп нәрсә тора — от э́того зави́сит мно́гое

2. нареч.

1)

а) отту́да

аннан китегез — отойди́те отту́да

б) там

аннан үтәрлек түгел — там не пройти́

2) зате́м; пото́м, по́сле; по́сле э́того (того́); (а) там; да́льше

аннан нәрсә эшләргә уйлыйсың? — да́льше что ду́маешь де́лать?

менә яз килде, аннан җәй җитәр — вот весна́ пришла́, а там ле́то насту́пит

берәр чакрым баргач, болын бетә дә, аннан сазлык башлана — пройдёшь с киломе́тр, луг конча́ется, зате́м начина́ется боло́то

3) разг. прито́м, кро́ме того́; к тому́ (же)

сәләтле кеше ул, аннан эшчән дә — он спосо́бный челове́к, прито́м трудолюби́вый

•

- аннан алдагы

- аннан ары
- аннан башка да
- аннан бирле
- аннан булмый
- аннан артык
- аннан да артык
- аннан артыграк
- аннан да артыграк
- аннан да бигрәк
- аннан да моннан
- аннан да, моннан да
- аннан да начары юк
- аннан да начар нәрсә юк
- аннан да яманы юк
- аннан да яман нәрсә юк
- аннан кала
- аннан карап
- аннан килеп
- аннан күреп
- аннан күрмәкче
- аннан, моннан
- аннан соң
- аннан соңгы
- аннан таба
- аннан торып
- аннан тыш